شناسایی گونه های عقرب در جزایر خلیج فارس (ابوموسی، تنب بزرگ، کوچک و هنگام)

درمناطق گرمسیر ایران عقرب گزیدگی در زمره یکی از مهمترین مشکلات پزشکی محسوب می گردد . بدون اطلاع و یا توجه به فون و فعالیت فصلی عقربها در یک منطقه ، اتخاذ یکسان روش های پیشگیری و یا مبارزه با گونه های مختلف عقرب ، در بسیاری از موارد با موفقیت همه جانبه همراه نخواهد بود . با توجه به نوع زیستگاه عقرب های حفار و غیرحفار ، پناهگاههای احتمالی آنها در جزایر ابوموسی ، تنب بزرگ ، کوچک وهنگام با استفاده از دو روش ، جستجو در روز و جمع آوری عقرب در شب ( به کمک چراغ ماورای بنفش) مورد بررسی قرار گرفت . نمونه های جمع آوری شده پس از انتقال به آزمایشگاه تعیین هویت شده و نسبت جنسی آنها تعیین گردید. در عملیات جمع آوری عقرب ازجزیره ابو موسی و تنب بزرگ به ترتیب تعداد 311 و 134 عقرب صید شد . این عقربها همگی متعلق به گونه بوتتوس جایاکاری بودند . در جستجوهای صورت گرفته از نواحی مختلف تنب کوچک، تیم نمونه برداری موفق به جمع آوری عقرب نشد. از تعداد 155 عقرب جمع آوری شده از جزیره هنگام، تعداد 134 عقرب از گونه بوتتوس جایاکاری و بقیه متعلق به گونه مزوبوتوس اپئوس بودند . عقربهای فوق از جزایر مذکور برای اولین بار گزارش می شود . عدم وجود تنوع در فون عقربهای این جزایر احتمالاً می تواند ناشی ازعوامل مختلف مانند انتقال بسیار محدود مصالح ساختمانی و یا نهال های گیاهی و غیره از مناطق عقرب خیز کشور به این مناطق و یا عدم سازگاری سایر گونه ها ی عقرب با شرایط بیو اکولوژی جزایر مذکور باشد .